Welkom op onze website
Thea Beckman is de schijver van Kruistocht in Spijkerbroek en nog meer boeken.
Ze schreef het boek in 1973. Ze won met het boek Kruistocht in Spijkerbroek de gouden griffel in 1974, de Europese prijs voor beste historische jeugdboek in 1973 en de Prix de la Divulgation historique in 1976.
Het verloop
Het verhaal Kruistocht in Spijkerbroek is een chronologisch verhaal.
Het is een ab ovo verhaal, want de tijd is van begin tot einde het zelfde.
De flashbacks die worden beschreven worden meestal naar het verleden gegeven. Daarmee houdt de schrijver de spanning in het boek.
‘’De Scharlaken Dood was hij de baas geworden. De hongerdood in de Alpen had hij op een afstand weten te houden. Hij had de geroofde kinderen uit de burcht van Scharnitz gehaald. De aanval van de boeren op de Povlakte hadden ze weten af te slaan.’’
Op de spannende momenten wordt alles tot in detail beschreven.
‘’Meteen kwamen ook de boeren in beweging. De aanblik van Ludovico’s ruiters die nog geen week geleden de hoeven en dorpen hadden verwoest, deed hen alle zelfbeheersing vergeten. Terwijl ze ruw de kinderen die hen voor de voeten liepen, opzij sloegen, stormden ze onder luid gebrul voorwaarts.’’
Maar op de momenten waar niet zo veel gebeurd gaat alles heel snel.
‘’Eindelijk bereikten de kinderen de kust van de Adriatische Zee.’’
Het boek heeft een gesloten einde. Alles gaat goed en het verhaal loopt goed ten einde.
De hoofdpersoon is Dolf van Amstelveen hij weet veel en is aardig tegen iedereen.
Alles draait om hem. Als hij niets doet dan gebeurt er ook niets. Hij baalt als iets niet lukt. Dolf komt uit het heden en gaat naar het verleden. In het verleden zijn de mensen nog niet zo ver in technologie en welzijn.
Leonardo is een student die onderweg is naar Pisa om zijn ouders te zien. Hij gaat met Dolf mee met de kruistocht en hij is heel intelligent voor die tijd. Hij blijft altijd rustig en heeft een aardig karakter.
Leonardo is een belangrijke bijpersoon.
Mariecke is ook een bijpersoon. Zij wil altijd helpen en heeft ook een goed karakter.
Ze staat overal voor open. Dolf noemde haar altijd lieve Mariecke.
De sfeer in het boek is afwisselend. Op het ene moment is het een blije gebeurtenis en de andere keer een droevig moment. Beschrijvingen over het weer, de ruimte, en wat de personage aan het doen is, maakt de sfeer. ‘’Om twee uur in de nacht brak dreunend het noodweer los. Een hevige donderslag deed de kinderen overeind vliegen. De rivier leek in brand te staan onder het felle licht van de bliksemschichten, die elkaar met ongelooflijke snelheid opvolgden.’’ Maar als er iets leuks gebeurd dan is het ineens heel anders.
‘’Hij nam Mariecke mee naar het strand en beklom met haar een uitstekende rotspunt , vanwaar hij een goed overzicht had.’’
Maak jouw eigen website met JouwWeb